Dil Öğrenimi - Dil öğreniminde karşılaşılan zorluklar - TÜRKÇE - İNGİLİZCE -FRANSIZCA.İSPANYOLCA Hachette. Oxford University Press. Tepe Yayınları. TDK. Kaynak olarak alınmıştır. Yazılar tarafımdan yazılmaktadır.
10 Ocak 2013 Perşembe
OLUR OLUR
Olur, olur.
Bütün canlılar iletişim içindedir. Göremesek, anlayamasak da iletişim içinde olduklarını biliriz. Bunu hissederiz. Çiçek, balık, kuş...Bilinçli veya tepkisel, sonuçta bir iletişim var. İhtiyaçlar bunun boyutunu ortaya çıkarıyor. Daha küçük organizmalar, daha az ve sadece ihtiyaçları kadar iletişim kuruyor. Yüksek organizmaların zihinsel faaliyetleri de yüksek olduğundan; çevreleri daha geniş, ilgileri daha fazladır. Bu çeşit zenginlik iletişimin boyutunu belirler. Daha çok görür, daha çok düşünürüz. Bu da dil olarak ortaya çıkar.
Dil; ölçüleri, kıstasları olan bir kurumdur. Farklı konular görürsünüz. "Hayvanların Dili”, ”Sayıların Dili”, “Renklerin Dili”. Özetle dil bir mesajın aktarılmasıdır.”Taşların Dili” diye bir yazı okudum. O kadar çok şey anlatıyorlar ki. Konuşmuyorlar, yazmıyorlar, el-kol hareketi yok. Biz, onları algılıyoruz. Beslediğimiz hayvanın temel ihtiyaçlarını anlıyoruz. Sadece hareket bunu bize anlatıyor. “Kokuların Dili” Tabi mecaz fakat mesaj var. O zaman dil de var. Bu dili öğrenmek için çaba harcıyoruz, gözlem, deney yapıyoruz Menekşe rahatlatır, erguvan hatırlatır...Birileri uzun yıllar çalışmış bilgiyi bize sunmuş. Biz de onu aklımızda tutuyoruz. Açıkça ezberliyoruz. Sonra hatırlıyoruz, ne dediğini anlıyoruz. Önceden öğrenmesek, menekşenin mesajından haberimiz olmaz. Kelimelerin mesajını almak için; sistemli, istekli, düzenli çalışmak gerekir.
Menekşeyi, gülü farklı zamanlarda gözlersek öğrenmeye başlamış oluruz. Sayı 50-100 olduğunda hala” öğrenmekteyiz” dir ama artık “biliyor” diye adlandırılırız. Tamamını bir uzman bilebilir. Benim ihtyacım yok. Bilmeme gerek yok. İhtiyacım, merakım bunun ölçüsünü belirler. Tamamını öğrensem bile, sonra unuturum. Unutmak bir ”nimet” tir. Yaşamınıza bir bakın ve unutmadığınızı düşünün. Hiç acı, keder, üzüntü yok mu?
Unutmayı kabullenmek gerekir. Unutmamız çok normal. Devamlı görüştüğümüz kimseleri unutmayız. Bir defa selam verip geçtiğimiz bir kişiyi, bir zaman sonra ismen de, şahsen de hatırlamayız.
Sanırım mesajı aldınız. Olur, olur.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder